Taban örgütlerinin bağımsız bir birliği olan FAU Berlin içinde özerk bir bölümdür. Berlin seks işçileri olarak sendikalaşma fikri, Covid19 salgını sırasında doğdu. Seks işçilerinin bir sendikanın sağlayabileceği kaynaklara ve korumaya her zaman ihtiyacı vardı ama pandemi bize çok açık biçimde ne kadar savunmasız olduğumuzu gösterdi. Hangi alanlarda savunmasızdık? İskandinav modelinde olduğu gibi mesleğin kriminalize edilmesini istiyorlardı. Bunun da gerisine düşüldü. Salgın sırasında, hijyen düzenlemeleri nedeniyle seks işçiliği aylarca suç sayıldı. Yarı yasal statümüz nedeniyle büyük bir çoğunluğun sosyal yardıma erişimi engellendi, bu da bizi işsizliğe ve umutsuzluğa sürükledi. Geçimimizi sağlamak, kendimizi ve ailemizi geçindirmek için seks işçiliği yapıyoruz. Hiçbir hakkımız yok, diğer işçiler gibi örgütlenemediğimiz için de sömürüye tümüyle açığız. Çoğumuz, tacizden ve bizi toplumsal hayattan soyutlayan, yalnızlaştıran etiketlenmelerden kurtulmak için çifte hayat yaşamak zorunda kalıyor. Seks işçileri, hükümetin ve kamunun karar alma süreçlerine dahil olamıyor, buralarda temsil edilmiyorlar. Ya da yanlış temsil ediliyorlar. Hakkımızdaki siyasi kararlar sektör çalışanlarına danışılmadan alınıyor ve bizi doğrudan etkileyen siyasi karar alma süreçlerinde göz ardı ediliyoruz. Yukarıdaki sorunlar bizi daha da yalnızlaştırarak, kendimize olan güvenimizi sarsarak, strese ve ruh sağlığımızda sürekli ve uzun vadeli bir bozulmalara yol açıyor. Kendimizi geliştirmek için ihtiyaç duyduğumuz duygusal desteği bize veren, iş arkadaşlarımızla kurduğumuz iletişimdir. Bu yalıtılma işimize iş olarak değer vermeyen, saygı duymayan bir iş yaşamı kültürü tarafından stratejik olarak gündeme getiriliyor. Pandemi sırasındaki bu dinamikler, seks işçilerinin içinde yaşadığı ve çalıştığı zaten güvencesiz olan koşulları daha da ağırlaştırdı. Kriz zamanlarında ve her zaman bize yardımcı olacak kendi topluluklarımıza ihtiyacımız var. Seks işçiliği söz konusu olduğunda yaşadığımız, çalıştığımız koşullar ve bunların nasıl iyileştirilebileceği hakkında konuşulacağı yerde, ahlak ve toplumsal değerler üzerine konuşuluyor. Bu tür tartışmalar, seks işçilerinin seslerinin olmamasının yaşamlarımız ve geçim kaynaklarımızla ilgili kararların alındığı alanlardan kasıtlı olarak dışlanmamızın talihsiz bir yan ürünü olarak karşımıza çıkıyor. Kendimizi kurban olarak görmesek de toplumsal ve kültürel olarak umutsuz vakalar şeklinde tasvir ediliyoruz. Mücadeleleri hakkında yorum yapamayan, sessiz kişiler olarak tanımlanıyoruz. Endüstrinin her alanında çaresiz ve imtiyazsız insanlar var oysa. Sektörümüzün öne çıkması, yaptığımız işin türüyle ilgili ahlaki bir mesele olduğunu kanıtlıyor. Haklarından mahrum edilmiş işçiler olarak muamele görmek yerine, ahlaki açıdan kırılgan bireyler olarak muamele görüyoruz. Seks işçiliğine karşı bu damgalama, marjinalleştirilmiş kimliklerimizle de kesişebiliyor. Çünkü insanlar ırk, sınıf, cinsiyet, göçmen statüsü vb. Ama bizim işçi hakları tartışmasına katılımımız yadırganıyor veya takdir edilmiyor. Yasallaştırmayla birlikte hükümetin, seks işçiliği yapmasına izin verdiği kesim, dışında yer alan seks işçileri, suçlu olarak ilan edildi. Farklı yasal modellerin inşası ve seks işçiliğinin herkes için suç olmaktan çıkarılması, tüm işçilerin haklarını elde edilmesi, kaynaklara erişim için sendika olanak sağlar. Mevcut çalışma kültürümüz ve sınırlı yasal statümüz nedeniyle haklarımızdan ve meslektaşlarımızla birlikte örgütlenme fırsatından yoksunuz. Bu nedenle patronlar, devlet kurumları tarafından şiddet veya sömürünün hedefi haline getirildik. Biz işçi haklarıyla korunmayan işçileriz. Mücadelemiz işçi hakları için bir mücadeledir. Seks işçiliği, insanların rızasına dayalı yapabileceği bir çalışma biçimidir. Mevcut yasal, politik ve sosyal çerçevenin baskıcı, dışlayıcı ve damgalayıcı olmasından işçiler olarak mustaribiz. Mesleğin kriminalize edilmesi, güvenli işe Seks Işçiliği Ve Devrimcilik engelleyerek bizi daha fazla sömürüldüğümüz yasadışı çalışma koşullarına itiyor ve seks işçilerinin acılarını artırıyor. Güvenli çalışma koşullarını sağlamak mücadele edebilmek ve işimizi güvenceli hale getirerek, temel işçi haklarından yararlanmak için güç kazanmamız gerektiği sonucuna vardık. Seks işçilerinin kriminalize edilmesine karşıyız. Ve kendimizi işçi olarak görüyor ve örgütleniyoruz. Devletin bedenimizi ve işimizi denetlemediği bir dünyada yaşamak istiyoruz. Irk, yetenek, cinsiyet kimliği, göçmenlik veya diğer nedenlerle ayrımcılığa uğramaksızın gıda, barınma ve sağlık hizmetleri gibi temel ihtiyaçlar konusunda eşit erişime sahip olduğumuz, herkesin eşit olduğu bir dünya hayal ediyoruz. Seks işçilerinin hakları için verdiği mücadele, daha iyi çalışma ve yaşam koşulları için mücadeleyi, daha iyi Seks Işçiliği Ve Devrimcilik dünya için verilen mücadele ise seks işçilerini kapsamalıdır. Biz kesişimsel bir hareketiz ve sadece hayatta kalmak için değil, gelişmek için de hepimize eşit davranılmasını talep ediyoruz.
“Günümüz seks işçisi kültü”ymüş (!)
Belçika'da yürürlüğe giren yeni yasayla seks işçilerine yeni çalışma hakları sağlandı | Euronews Seks sömürüsü, ister toplumsal ölçekte, ister evsel zeminde yaşansın, cinsiyetçi bir sömürüdür. Bu nedenle, seks endüstrisindeki sömürüyle. Seks işçiliği “karar verme yetisi olan yetişkinler arasında para veya mal karşılığında ve herhangi bir zor kullanma olmadan gerçekleştirilen cinsel hizmet. Seks işçiliği terimi ve önerilerKayıplarımız da dayanışmamız da ortak. Bu yalıtılma işimize iş olarak değer vermeyen, saygı duymayan bir iş yaşamı kültürü tarafından stratejik olarak gündeme getiriliyor. Çünkü para kazanıyor, rahatım kimseye hesap vermiyorum, özgürüm, istediğimle yatıyorum, paramı da alıyorum bir sürü nedeni vardır bunun. Karşı-tez: Kapitalizmde sadece emek veya zihin gücü değil, bedenler ve beden üzerindeki bir takım haklar da metalaşmış, piyasanın konusu haline gelmiş durumda. Şu an sadece Şişli Belediyesi bunu yapıyor. Güvenliğin sadece seks işçiliğinin tamamen suç olmaktan çıkarılmasıyla sağlayabileceğini biliyoruz.
Bu haberler de ilginizi çekebilir
Bu nedenle, seks endüstrisindeki sömürüyle. Tarihçi Hobsbawn'a göre. Kültürel yanından ziyade siyasi yanı gelişmiş bu hareketlerde cinsel devrimcilikten çok “Püriten” cinsel ahlak baskındı. Seks işçiliği “karar verme yetisi olan yetişkinler arasında para veya mal karşılığında ve herhangi bir zor kullanma olmadan gerçekleştirilen cinsel hizmet. Seks sömürüsü, ister toplumsal ölçekte, ister evsel zeminde yaşansın, cinsiyetçi bir sömürüdür. Dünya çapında seks işçileri farklı cinsiyetlere sahip olsa da, seks işçiliği genellikle kadın işi olarak kabul edilir ve ataerkil sistemde.Buna göre, seks işçilerinin sağlık sigortası, ücretli izin, doğum yardımı, işsizlik desteği ve emeklilik maaşlarına erişimi sağlanırken, sektördeki istismar ve sömürüyle mücadele edilmesi amaçlanıyor. Fuhuşu dar anlamı ile ele alırsak; karar verme yetisi olan yetişkinler arasında para veya mal karşılığında herhangi bir zor kullanma olmadan gerçekleştirilen seks hizmetidir. Dolayısıyla bir yere bağlamak doğru değil. Ama bu katillerin cezalandırılmasını etkilemiyor. Mücadelemiz işçi hakları için bir mücadeledir. Genel olarak kendimizi korumak için kondom kullanmak gibi şartlarımız vardı. Sivil toplum kuruluşlarının hükümete, devlete baskı uygulamaları gerekiyor. Seks işçilerinin kriminalize edilmesine karşıyız. İnsanlar sana iş vermiyor. Tabii ki girmez. Burada da bir rahatsızlık var, öyle değil durum. Fakat trans kadın olunca suspus olunuyor. Problem zaten sistemin kendisinde yani üzerimizde var olan egemen zihniyetin kendisinde. Bende öyle oldu. Bölüm üyesi olmayan seks işçileri 4. El bombası imalatı değil yani, fuhuş, seks yapıyorduk. Faşizme karşıyız: Holokost gibi soykırımın yaşanmaması ve asla tekrarlanmaması için savaşıyoruz. Belgeli dolaşıyor bu tür haberlerin hâlâ. İzleyicilerin yoğunluğuna rağmen para yok. Kapitalizm koşullarında insanların fuhuş yapmaya itildiklerini, seks işçiliği yapmaya mecbur bırakıldıklarını söylemenin gizli bir düşmanlık veya ahlakçılık ile damgalanması, düzenin aklanmasından başka bir şeye hizmet etmez. Şimdi burada çok fazla anlatmayayım gülüyor. Bunu devletin de koyması lazım. Bu dünyada herkes gıda, barınma ve sağlık hizmetleri gibi yaşamak için gerekli her şeye eşit olarak erişebilir… 6. Yani fahişeliğin bu dönemde meslekleşmeye başladığını söyleyebiliriz. Fabrikada patronun keyfi ve haksız uygulamalarına maruz kalan, emeği sömürülen, güvencesiz çalışan nice kadın işçinin emeğini, direkt sömürüyü neden gösterip değersizleştiriyor muyuz? Salgın sırasında, hijyen düzenlemeleri nedeniyle seks işçiliği aylarca suç sayıldı. Mekân farklılığını şundan dolayı söylemiştim. Güvenli çalışma koşullarını sağlamak mücadele edebilmek ve işimizi güvenceli hale getirerek, temel işçi haklarından yararlanmak için güç kazanmamız gerektiği sonucuna vardık. Ne kadar para kazandığımızın önemli olduğu, hatta bizzat bu eksende yetiştirilip okutulduğumuz, her zaman başarılı olmamızın gerektiği, en küçük bir hataya tolerans göstermeyen, rekabetten beslendiği kadar dışlanmamak için iş arkadaşlarımızla o iş yerinin gerektirdiği bir ilişki içinde olmamız gerektiği bir hayat, iş yaşamı.
